Historia Parafii

Główną przesłanką do starań o powstanie nowej parafii stanowił wzrost liczby mieszkańców miasta Mogilna i okolicznych wiosek.

Dnia 22.08.1981 r. Wojewódzkie Biuro Planowania Przestrzennego w Bydgoszczy przekazuje parafii rzymsko-katolickiej p.w. św. Jakuba w Mogilnie „Informacje o terenie”, z treści której wynika, że działki nr 179 i 180 mogą być wykorzystane pod budowę obiektu katechetycznego.

Dnia 3 grudnia 1981 roku to samo biuro wydaje decyzję o pozwoleniu na budowę baraku tymczasowego z przeznaczeniem na cele katechetyczne. W związku z tym 29 sierpnia 198 1r. Kuria Metropolitalna w Gnieźnie kieruje na ręce ks. wikariusza Eugeniusza Jaworskiego pismo, polecające podjęcie trudu organizacyjno-budowlanego, w związku z planowaną budową nowego obiektu sakralnego w Mogilnie.

Już na samym początku działania po uzyskaniu zgody na budowę ówczesnych władz, okazało się, że świadomie skazano budowę na niepowodzenie. Wynik ekspertyz, które władze dobrze znały był niekorzystny. Grunt pod budowę kaplicy okazał się terenem niskim, podmokłym i torfiastym. Wymagał podwyższenia o 1m i wyrównania. Dlatego 5 lutego 1982r. na miejsce, w którym ma powstać kaplica, wjechały pierwsze wywrotki załadowane żwirem. W celu podwyższenia terenu pracę podejmują również rolnicy z Padniewka, którzy dziesięcioma traktorami i wozami konnymi zwożą piasek na budowę. Prace murarskie związane z budową kaplicy podejmuje się wykonać Zakład Murarski p. Antoniego Frejdy.

16 marca 1982 r. mszą św. o godz. 8:00 odprawioną w kościele p. w. św. Jakuba przez ks. Eugeniusza Jaworskiego rozpoczęto budowę kaplicy. O godzinie 9:00 na plac budowy stawiają się pierwsi ochotnicy z własnymi narzędziami skłonni podjąć bezinteresowny trud przy budowie Domu Bożego. Pracowali emeryci, młodzież, mężczyźni czynni zawodowo a nawet kobiety.

12 kwietnia na uroczystej mszy św. sprawowanej na placu budowy, gdzie postawiono ołtarz polowy, ks. Biskup Jan Michalski poświęcił 10 metrowy krzyż wykonany z modrzewiowego drewna ofiarowany przez p. Tadeusza Kasprowicza. Krzyż ten od tego momentu będzie oznajmiał wszystkim o świętym miejscu.

Dekretem z dnia 28.04.1982 r. ks. Arcybiskup Józef Glemp – Prymas Polski eryguje nową parafię w Mogilnie pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Proboszczem tej parafii Prymas Polski mianuje księdza Eugeniusza Jaworskiego – budowniczego kaplicy. Pierwszym wikariuszem nowej parafii zostaje ks. Piotr Renkel.

5 maja 1982 r. proboszcz parafii św. Jakuba ks. Kanonik Stanisław Obarski na mszy św. dokonał uroczystego poświęcenia obrazu MBNPomocy, namalowanego przez p. Witolda Pochylskiego. Tegoż dnia proboszcz Eugeniusz Jaworski odprawił pierwszą Nieustającą Nowennę do MBNP.

Prace przy budowie kaplicy przebiegają w błyskawicznym tempie. Z każdym dniem odczuwa się opiekę i pomoc Matki Bożej. Radosne, pełne poświęceń i samozaparcia prace dają pożądane efekty.

Nadchodzi upragniony dzień 28 czerwca 1982 r. kaplica przybiera odświętną szatę, w całym mieście panuje świąteczny nastrój. Tego dnia ks. Prymas Józef Glemp w asyście kapłanów z całego dekanatu święci nową Kaplicę. Podczas mszy św. proboszcz Eugeniusz Jaworski dziękuje wszystkim wiernym za trud włożony w budowę kaplicy słowami :”…ta kaplica była już poświęcona. Poświęciliście ją własnym potem, a zbudowali własnymi rękami. Ja bym te ręce ucałował…”

8 kwietnia 1982 r. zainicjowano powstanie parafialnego zespołu charytatywnego. W pierwszych dniach października zespół zorganizował parafialny dzień chorych. Od tego momentu został on wpisany w parafialny kalendarz. Natomiast dnia 6 października 1982r. powstaje I Rada Parafialna, w której skład weszli p. Józef Rosielewski, Czesław Pokorski, Witold Grzesik, Hieronim Molenda, Jerzy Piątek, Antoni Frejda, Jan Błaszak i Tadeusz Nadolski.

1 czerwca 1982r. podczas Nowenny do MBNP ks. proboszcz dokonał poświęcenia nowego sztandaru ufundowanego przez Matki Żywego Różańca.

8 sierpnia 1983 r. o godz. 8.00 mszą św. rozpoczęto budowę domu katechetyczno-mieszkalnego, którego projektantem jest inż. Tadeusz Czerniawski. Prace budowlane wykonują ofiarni parafianie w darze dla Matki Bożej. Trzy dni później omówiono wstępny projekt budowy kościoła, a w szczególności przygotowanie podłoża do tej realizacji. Wyniki ekspertyzy gruntu, okazały się wyjątkowo niekorzystne dla zamierzeń budowlanych.

10 października 1984r. założono „stemple” pod strop parteru domu katechetycznego. Następnie zalano strop betonem. W następnym roku parafia MBNP otrzymuje decyzję o pozwoleniu na budowę kościoła. Miesiąc później 12 maja 1985r. mszą św. o godz. 17:00 sprawowaną przez ks. Biskupa Jana Michalskiego rozpoczęto budowę nowego kościoła, a postawioną tablicą przy kaplicy podkreślono to historyczne wydarzenie: „Budujemy nowy kościół pod wezwaniem MBNP w Mogilnie, szczerą modlitwą, ofiarą naszych szlachetnych serc, pracą naszych rąk.” Majstrem budowy kościoła został pan Tadeusz Czerniak. Ze względu na podmokły, torfiasty grunt okazało się, że kościół można budować jedynie na ławach fundamentalnych, położonych na 38 studniach o średnicy 3,6m i 5m wysokości. Każdą studnię należało odlać z betonu w metalowej formie, a następnie wpuścić w ziemię. Był to bez wątpienia najtrudniejszy etap budowy świątyni.

20 sierpnia 1985r. zakończono wykop pod pierwszą betonową studnię. Jednocześnie trwają prace przy budowie domu katechetycznego.

16 października 1985r. mistrz dekarski Norbert Trzecki zakończył krycie dachówką domu katechetycznego. Natomiast miesiąc później 28 września 1986r. na uroczystej mszy św. Prymas Polski Józef Glemp dokonał poświęcenia domu katechetycznego. Tymczasem dzięki ofiarnej pracy parafian sprawnie przebiegają dalsze prace przy budowie kościoła. 30 października 1987r. zabetonowano wpuszczoną w ziemię kolejną studnię. Jest to 18 z 38 wymaganych studni, na których staną mury nowego kościoła.

4 listopada ks. Jan Kasprowicz będąc na pielgrzymce w Ziemi Świętej przywiózł w prezencie dla nowej parafii „Kamień z Groty Zwiastowania NMP z Nazaretu. Kamień ten będzie podwaliną pod budujący się kościół MBNP. Tydzień później ks. Biskup Jan Michalski dokonał poświęcenia kamienia węgielnego, który umieszczony został na marmurowej płycie i podpisany złotymi literami.

Dnia 18 czerwca 1988r. wkopano i zabetonowano ostatnią studnię. Teraz trwać będą prace przy budowie ław łączących wszystkie studnie. Na tych ławach zaczną wznosić się upragnione mury nowej świątyni.

4 grudnia 1988r. na zaproszenie ks. proboszcza Eugeniusza Jaworskiego przybył do parafii kardynał Józef Glemp – Prymas Polski, aby wmurować kamień węgielny w mury budowanego kościoła. Podczas mszy św. parafianin Czesław Rachubiński odczytał akt erekcyjny, na którym Prymas Polski złożył swój podpis. Następnie akt umieszczono w metalowej puszce, po czym Prymas dokonał symbolicznego wmurowania aktu w mury powstającej świątyni.

Uchwałą Rady Narodowej Miasta i Gminy w Mogilnie z dnia 22 czerwca 1989, ulicy przy której usytuowana jest kaplica pw. MBNP, dom katechetyczny i plebania nadano nazwę „Jana Pawła II”.

Korzystając ze sprzyjającej aury i z Bożą pomocą trwają dalsze prace budowlane. Stoją już ściany kościoła. Na placu budowy gromadzone są kolejne materiały budowlane: cegły, stal zbrojeniowa, żerdzie, żwir.

Nadszedł rok 1990. W styczniu tego roku utworzono bibliotekę parafialną. Księgozbiór powstał z zakupionych, a także podarowanych przez proboszcza oraz parafian woluminów. Biblioteką fachowo zajęła się p. Maria Wietrzykowska. W tym też roku do szkół powróciło nauczanie religii. W związku z tym ks. prałat Eugeniusz Jaworski udostępnił Szkole Podstawowej nr 3 cztery sale do nauczania kl. I-III w domu katechetycznym.

7 stycznia 1991r. „Mostostal” dostarczył 6 sztuk 23 metrowych belek stropowych ze stali na pokrycie dachu kościoła. 17 kwietnia 1991r. prałat Eugeniusz Jaworski obchodził 25-lecie kapłaństwa. Na ten uroczysty dzień Jubileuszu – parafianie wykonali i wprawili 16 szt okien w północnej ścianie nowego kościoła oraz dostarczono z Poznania żyrandole. Miesiąc później obchodzono 10-lecie parafii MBNP. Uroczystościom przewodniczył Prymas Polski Józef Glemp. Wiosną 1992 roku dzięki ofiarnym sercom i pracowitości parafian daleko posunęły się prace przy budowie. Wykonane zostały betonowe przypory pod stalową więźbę dachu kościoła. W lipcu tegoż roku Zakład Malarski p. Eugeniusza Łuczyszyna dokonał opierzenia blachy na dachu Domu Katechetycznego i plebanii oraz malowania wszystkich rynien. Ponadto pomalowano wszystkie korytarze w tym domu oraz pomieszczenia gospodarcze.

25 września podczas wizyty duszpasterskiej Arcybiskup Henryk Muszyński dokonał poświęcenia dzwonu im. „WIARA” ufundowanego parafii przez Radę Miejską w Mogilnie oraz zapoznał się z przebiegiem prac na budowie kościoła powstającego przy dużym wysiłku wiernych.

Jesienią wykonane zostały stalowe wiązary na bocznej nawie kościoła, na których położona będzie dachówka. Pobudowano również boczne przypory.

15 listopada dekretem Ojca św. Jana Pawła II proboszcz Eugeniusz Jaworski został wyniesiony do godności Prałata.

19 kwietnia 1993 roku po przerwie zimowej wznowione zostały prace przy budowie kościoła. Parafianie ofiarowują okna do nowej świątyni. Wykonano już strop bocznej nawy kościoła, położono dachówkę nad zakrystią. Boczną nawę pokryto stalowymi wiązarami i wykonano zadaszenie nad głównym wejściem. Zaczęto także tynkować wewnętrzne ściany kościoła. W grudniu 1993 roku do parafii przywieziono zamówioną wcześniej figurę Matki Boskiej Fatimskiej. Uroczystego poświęcenia figury dokonał Arcybiskup Henryk Muszyński 13 maja 1994 roku w rocznicę Objawień Fatimskich.

Wiosną tego roku cała ekipa budowniczych przy pomocy dźwigu ustawiła ogromny 11 metrowy krzyż na szczycie frontowej ściany kościoła. Piękna pogoda tej wiosny sprzyjała pracom przy budowie. Na dachu kościoła zamontowano 22 metrowe stalowe konstrukcje o wadze 5 ton oraz założono żelbetonowe przęsła na zachodniej stronie kościoła.

30 lipca 1995 roku zakończono układanie dachówek na głównej części kościoła, zrobiona jest już posadzka i wstawione solidne dębowe drzwi.

Jedną z form parafialnej Akcji Katolickiej jest Odnowa w Duchu Świętym, wspólnota ta powstała we wrześniu 1998 roku i przyjęła nazwę „Wieczernik”.

Jednocześnie z pracami wykończeniowymi w kościele sprawnie przebiega budowa kaplicy cmentarnej, stoją już jej mury. Przy wszystkich pracach odczuwana jest nieustanna pomoc Matki Boskiej . Wielkimi krokami zbliża się czas wystroju ściany głównej kościoła. 10 metrowy, drewniany krzyż jest jednym z głównych elementów dekoracyjnych. Umieszczono go w przepięknie ułożonej mozaice ceramicznej, wzdłuż krzyża usytuowano rzeźbę Chrystusa Zmartwychwstałego, unoszącego się z niezwykłą lekkością do nieba, której pomysłodawcą jest Arcybiskup Henryk Muszyński a wykonawcami artyści z Łodzi panowie Władysław i Tomasz Kowalczyk. Do kościoła dostarczono organy a na ścianie północnej pod chórem przymocowano 5 herbów z drewna lipowego wyrzeźbionych przez parafianina p. Kazimierza Ochockiego. Ze strony lewej umieszczono herby Biskupa Bogdana Wojtusia i Prymasa Józefa Glempa, po środku herb Ojca Św. Jana Pawła II, a z prawej strony herby Arcybiskupa Henryka Muszyńskiego i Biskupa Stanisława Gądeckiego.

Miesiąc później w kościele umieszczono 14 stacji rzeźbiarskich Drogi Krzyżowej wykonanej przez p. Stanisława Rutę. Postacie Jezusa Chrystusa mają ponad 80 cm wysokości, a krzyże proporcjonalnie do sylwetki mają wysokość 120 cm . Prawdziwa wiara okazała się większą siłą niż przeciwności. Wbrew tym, którzy skazali dzieło na niepowodzenie prace przy budowie kościoła zostały ukończone.

26 września 1998 roku w 600-lecie miasta Mogilna po 13 latach budowy, nowy, całkowicie urządzony Dom Boży oczekuje na akt poświęcenia, którego tego dnia dokonał ks. Arcybiskup Henryk Muszyński. Był to najbardziej uroczysty akt liturgiczny w dotychczasowych dziejach wspólnoty parafialnej.

W niespełna rok później 9 lipca 1999 roku na miejscu byłej kaplicy parafialnej po przebudowie i zaakceptowaniu przez Kurię powstaje Jadłodajnia dla ubogich im. Św. Brata Alberta, którą święci Arcybiskup Henryk Muszyński. W głównej nawie kościoła wstawiane są witraże symbolizujące Sakramenty Święte, są one dziełem mogileńskiego artysty Witolda Pochylskiego. Pozostałe witraże wykonane będą przed konsekracją kościoła.

We wrześniu 1999 roku przed kościołem rozpoczęto budowę groty Matki Boskiej Fatimskiej, którą uroczyście poświęcił dnia 22 września 1999 roku ks. Biskup Stanisław Gądecki.

Tymczasem dobiegły końca prace przy budowie kaplicy cmentarnej. Jest to obiekt bardzo nowoczesny, wyposażony we własne chłodnie na 10 trumien, salę pożegnań, ołtarz główny oraz toalety. Alejki wyłożono kostką polbrukową i nadano im nazwy.

12 listopada tego roku Arcybiskup Henryk Muszyński dokonuje poświęcenia kaplicy cmentarnej. Tego samego dnia zostaje również poświęcona przez Arcybiskupa kaplica Błogosławionego Ojca Pio, która znajduje się w północnej części kościoła i służyć będzie wiernym w celu pogłębienia kultu Bł. Ojca Pio oraz do sprawowania mszy św. w dni powszednie zimą, kiedy mniej osób w niej uczestniczy. Piękną figurkę Ojca Pio i krzyż do kaplicy wyrzeźbił pan Stanisław Ruta.

6 października tegoż roku w parafii powstaje wymarzony przez księdza proboszcza chór parafialny, który przyjął nazwę „IMMACULATA” (łac. Niepokalana). Opiekunem chóru został ks. Radca Tadeusz Dymny. Po trudnym okresie przygotowań chór występuje uświetniając swoim śpiewem wszelkie uroczystości kościelne i Msze święte. W sobotę dnia 27 maja Wielkiego Roku Jubileuszowego 2000, Jego Eminencja Prymas Polski Józef Glemp skończył 70 lat. Z tej okazji odprawił w parafii MBNP dziękczynną eucharystię z prośbą o dalsze błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Najświętszej na dalsze lata. W Słowie Bożym Prymas oddał wyrazy uznania i podziwu dla dokonanego tutaj dzieła – pięknej świątyni poświęconej Matce Bożej.

07 czerwca 2000 roku uroczystą Mszą świętą zapoczątkowano budowę dzwonnicy, którą zaprojektował inżynier Michał Łuszczyński – Lonstara z Warszawy. Tydzień później o godzinie 11.00 rozpoczęły się wykopy pod fundamenty dzwonnicy. Budowę łącznie z elewacją zakończono w sobotę 19 sierpnia 2000r. Jest ona darem parafian dla Boga w Trójcy Jedynego – na Jubileusz Chrześcijaństwa. W dzwonnicy przy pomocy dźwigu zawieszono piętrowo trzy dzwony im. „Wiara, Nadzieja, Miłość” Na 24 września 2000 roku zaplanowano uroczystą konsekrację kościoła. W związku z tym w parafii trwają różne prace, m in. wstawione zostały wszystkie witraże w oknach nawy głównej kościoła symbolizujące 7 Sakramentów św., 3Cnoty Boskie oraz symbole Eucharystyczne. Witraże o tematyce Maryjnej usytuowano w nawie bocznej. Wszystkie witraże wykonał artysta mogileński Witold Pochylski.

Nadszedł wielki dzień – największa uroczystość parafialna – konsekracja kościoła. Dokonana została 24 września 2000 roku przez Arcybiskupa Henryka Muszyńskiego. Uroczystość rozpoczęła się poświęceniem nowej dzwonnicy. Następnie przedstawiciel budowniczych przekazał budynek kościoła Arcybiskupowi, którego o konsekrację prosił proboszcz parafii Eugeniusz Jaworski i przedstawiciel Rady Duszpasterskiej.

Na podkreślenie zasługuje podziękowanie jakie złożył ks. Prałat wszystkim ofiarodawcom i budowniczym kościoła. Osobne podziękowanie otrzymali decydenci lat osiemdziesiątych, ci którzy pod budowę przeznaczyli bagno i ci, którzy uważali, że w Mogilnie trzeci kościół jest niepotrzebny. Ksiądz Proboszcz podziękował za to, ponieważ oni również przyczynili się do ostatecznego zwycięstwa. Prosząc o konsekrację wyraził pragnienie, aby świątynia ta służyła wszystkim błądzącym. Podczas aktu konsekracji przy wygaszonych światłach kościół został poświęcony, okadzony a ściany namaszczone świętymi olejami. Dopiero potem rozbłysło światło.

W czasie konsekracji po raz pierwsze zabrzmiały dzwony, by odtąd przypominać ludziom o fundamentach ich życia. Konsekracja kościoła kończy zatem wielkie dzieło społeczności Mogilna ofiarowane Bogu na chwałę, a przyszłym pokoleniom mówiące o sile wiary tych, którzy żyli tu przed nimi.

Uroczystość konsekracji upamiętniają okolicznościowe wydawnictwa:

  • Uroczysta konsekracja kościoła MBNP w Mogilnie
  • Droga Krzyżowa ze zdjęciami rzeźb
  • Specjalne wydanie „Głosu Maryi”

28 grudnia 2000 roku podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej Prałat Eugeniusz Jaworski , Proboszcz parafii otrzymał wielkie wyróżnienie. Został przez społeczeństwo Miasta i Gminy Mogilno wybrany „ Mogilnianinem Roku 2000”. Otrzymał ten zaszczytny tytuł z podziękowaniem za poświęcenie i serce oddane na rzecz mieszkańców naszego miasta i gminy. Dwa dni później w imieniny ks. Proboszcza Arcybiskup Henryk Muszyński w obecności księży i wspólnoty parafialnej poświęcił figurę św. Wojciecha, którą wyrzeźbił w drewnie lipowym artysta rzeźbiarz Stanisław Ruta i ozdobiono ją relikwiami tego świętego. Figura znalazła swoje miejsce przy głównym ołtarzu w kościele. Latem 2001 roku parafia MBNP gościła pielgrzymkę ze Szwecji. Przedstawiciele Polonijnej Misji Katolickiej w Malmö przybyli do Polski z pielgrzymka do Sanktuariów Maryjnych. Uczestniczką pielgrzymki była siostra Prałata – stąd wizyta w Mogilnie u MBNP.

Wszyscy uczestnicy skorzystali z eucharystii sprawowanej przez ks. Prałata w koncelebrze z księżmi ze Szwecji. Z inicjatywy księdza Prałata pan Stanisław Ruta pracuje przy budowie pomnika Sługi Bożego Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Gotowy pomnik wykuty w kamieniu stanął przed kościołem w dowód pamięci duchownych i parafian o Prymasie Tysiąclecia, a wyciągnięta do błogosławieństwa dłoń Prymasa błogosławi wszystkim , którzy spieszą na spotkanie z Chrystusem w Domu Bożym.

24 maja 2002 roku podczas wizytacji duszpasterskiej w parafii ks. Arcybiskup Henryk Muszyński dokonał poświęcenia tego pomnika.

W trakcie uroczystej mszy św. tego dnia Arcybiskup wręczył długoletniemu i oddanemu parafii kościelnemu panu Witoldowi Grzesikowi medal „ Zasłużony dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej”.

Podczas wygłoszonego Słowa Bożego, ks. Arcybiskup ogłosił wiadomość, której nikt z parafian się nie spodziewał. Otóż z ust Biskupa padła zapowiedź, że w Mogilnie powstanie czwarta parafia, która zostanie wydzielona z macierzystej parafii MBNP. Będzie ona obejmowała tych wiernych, którzy mieszkają w tej części parafii, która jest umieszczona za torami. Granicą nowej parafii mają być tory kolejowe. W planie Arcybiskupa było, aby nowa kaplica służyła ludziom starszym i schorowanym. Wiadomość ta bardzo poruszyła zjednoczoną dotąd przez budowę nowego kościoła MBNP parafię. W wyniku tego mieszkańcy osiedla za torami zaczęli zbierać podpisy protestacyjne. Powód był jeden. Nie występowali oni przeciwko nowemu kościołowi, ale sytuacji gospodarczej (ogromna bieda i bezrobocie), która nie pozwalała na podjęcie się tego nowego dzieła. Ks. Arcybiskup był jednak nieprzejednany. W odpowiedzi spotkał się w Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie z całą Rada Parafialną oraz udzielił wywiadu dla „Głosu Maryi”- uzasadniając swoją decyzję, że budowa jest konieczna ze względu na osoby chore i starsze. W związku z tym dekretem Arcybiskupa z dnia 25.06.2002 roku do parafii MBNP przybył ks.Tomasz Walterbach z zamiarem utworzenia nowej parafii i budowy kaplicy.

2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37 przestało bić serce naszego ukochanego Polaka Ojca Świętego Jana Pawła II. W parafii MBNP natychmiastowo zorganizowano wieczór czuwania i modlitwy. W godzinę śmierci Papieża zabiły dzwony. Wzdłuż całej ulicy Jana Pawła II ustawiano zapalone znicze. W intencji zmarłego Papieża została odprawiona msza św. Na prośbę księdza proboszcza sprowadzono do parafii w czterech urnach poświęconą ziemię. Pierwsza to ziemia z Wadowic – rodzinnego miasta Karola Wojtyły, druga z Watykanu, trzecia z Monte Cassino, a czwarta z Katynia. Urny umieszczono w oszklonych i oświeconych gablotach i zawieszono na ścianie przy kruchcie kościoła. Znalazły się tam też granitowe pamiątkowe tablice wykonane przez p. Stefana Gmaja. Na jednej tablicy wygrawerowany jest napis: Ziemia z Wadowic i Watykanu miejsca narodzin i śmierci Papieża Polaka Jana Pawła II. Na drugiej tablicy czytamy: Ziemia z Katynia i Monte Cassino-naszym Ojcom, Braciom pomordowanym przez NKWD oraz poległym na polu chwały. Tę tablicę ufundowała Rodzina Katyńska Ziemi Mogileńskiej.

Uroczystość poświęcenia odbyła się 1 maja 2005 roku podczas uroczystej mszy świętej. Poświęcenia dokonał Biskup Wojciech Polak.

Nadszedł rok 2006. Rok szczególny dla parafii, bowiem właśnie w tym roku przypada 40-lecie kapłaństwa ks. Prałata Eugeniusza Jaworskiego oraz 25-lecie istnienia parafii MBNP.

Pierwszym znakiem zbliżających się obchodów był zorganizowany 7 stycznia w parafii koncert zespołu Golec u’Orkiestra pt. „Nieziemskie granie dla Ciebie Panie” , który zgromadził w kościele niezliczoną rzeszę ludzi.

17.04.2006 r. w parafii obchodzono 40-lecie kapłaństwa budowniczego i pierwszego proboszcza parafii MBNP ks. prałata Eugeniusza Jaworskiego, który o godzinie 12.00 podczas mszy św. sprawowanej przez biskupa Bogdana Wojtusia wraz z wspólnotą parafialną podziękował za 40 lat służby Bogu i człowiekowi. Z tej okazji biskup dokonał poświęcenia i odkrycia tablicy pamiątkowej, która została zawieszona przy drzwiach wejściowych do kościoła.

27 czerwca 2006 roku przypada Jubileusz 25-lecia istnienia parafii i obecności w niej obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Z tej okazji o godzinie 18.00 zostanie odprawiona uroczysta msza święta. Po uroczystości nastąpi początek peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w rodzinach parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.

Na kolejne lata możemy życzyć wszystkim , aby Wspólnota Parafialna, budowana przez Słowo Boże i Eucharystię, była nieustannie miejscem głoszenia Dobrej Nowiny o zbawieniu, miejscem budowania i pogłębiania więzi między Bogiem a człowiekiem.

Aby była skałą schronienia, która daje wsparcie i poczucie bezpieczeństwa, łagodzi lęki, usuwa zwątpienie, aby była domem o gościnnych drzwiach, miejscem otwartym także na innych, na niewierzących i wątpiących.

Opracowano na podstawie Kroniki Parafialnej , Miesięcznika „ Głos Maryi” oraz materiałów archiwalnych „Pałuk i Ziemi Mogileńskiej”

Organiści pracujący w parafii od 1982r:

  • p. Wacław Flanc 1982 – 1994
  • p. Stanisław Szykowny 1994-1999
  • p. Marek Wróblewski 1999- 2001
  • p. Wacław Flanc od 2001- 2008
  • p. Waldemar Krystkowiak 2008 – 2012
  • p. Łukasz Jasiński i p. Szymon Czerwiec 2012 – 

Kościelni pracujący w parafii:

  • p. Jan Kowalski +
  • p. Czesław Rachubiński +
  • p. Witold Grzesik
  • p. Alfred Gajda +

Kronikarka:

  • do 2002r. p. Aleksandra Binkowska,
  • do 2011 r. p. Magdalena Lachowicz,
  • od 2011 r. Ewa Witkowska