Duchowa Siostra będących w ciemności
Obok tej świętej nie da się przejść obojętnie. Dzisiejsza liturgia przypomina nam o Świętej Matce Teresie z Kalkuty. Pokorna, uśmiechnięta siostra zakonna, która przez kilkadziesiąt lat swojego życia tkwiła w tzw. nocy duchowej, w duchowej ciemności. Jak sama przekazała w swoich pismach – w tym czasie, na zdrowy rozsądek, łatwiej byłoby jej powiedzieć, że Boga nie ma niż jest. A jednak przez tyle lat pozostała wierna pierwotnemu wyborowi drogi powołania.
Święta Matka Teresa zapowiedziała również, że kiedy umrze i zostanie świętą to nie pozwoli zatrzymać się w Niebie. Będzie tą, która ciągle na ziemi zapala Światło żyjącym w ciemności. Św. Paweł Apostoł w Liście do Kolosan składa życenia wspólnocie Kościoła: Niech moc Jego chwały w pełni was umacnia do okazywania wszelkiego rodzaju cierpliwości i stałości. Jakże piękny przykład cierpliwości i stałości w wierze i realizacji powołania pozostawiła nam dzisiejsza Patronka. Zapal dziś na nowo światło w życiu choćby jednego człowieka.
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Kolosan:
Bracia: Od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy za was się modlić i prosić Boga, abyście doszli do pełnego poznania Jego woli, w całej mądrości i duchowym zrozumieniu, abyście już postępowali w sposób godny Pana, w pełni Mu się podobając, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i rosnąc przez głębsze poznanie Boga. Niech moc Jego chwały w pełni was umacnia do okazywania wszelkiego rodzaju cierpliwości i stałości. Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
Oto Słowo Boże.